Κυριακή πρωί του Μάη και η ζέστη έχει αρχίσει να σφίγγει για τα καλά. Έχουμε κανονίσει με μια αγοροπαρέα παλιών συμμαθητών να απολαύσουμε τον ελεύθερο χρόνο μας με μια βόλτα με το σκάφος.
Ο ήλιος έχει πλέον σηκωθεί για τα καλά όταν αποφασίζουμε να ξεκινήσουμε από την Αθήνα. Ο καιρός είναι ιδανικός! Απέραντη λιακάδα, καταγάλανος ουρανός, νηνεμία και η θάλασσα λάδι…! Σε λιγότερο από ώρα έχουμε φθάσει στο λιμανάκι της Αρτέμιδας που αράζουμε το σκάφος, και έχουμε κάνει τα απαραίτητα ψώνια… καφέδες, ζαμπονοτυρόπιτες, πολύ πάγο και πολλές μπύρες!!! Έχουμε φουλάρει το ψυγιάκι μας και είμαστε έτοιμοι να λύσουμε! Τα σχοινιά λύνουν, το “ανάποδα” κουμπώνει, μανουβράρουμε για να βγούμε από τη θέση μας και ξεκινάμε τη βόλτα μας!
Καθώς μπαίνουν οι πρώτες γουλιές καφέ μέσα μας, αρχίζει να ξυπνά γύρω μας η ομορφιά του απέραντου γαλάζιου. Έχουμε ήδη βάλει τη πλώρη μας προς Νότο αλλά ακόμα δεν έχουμε αποφασίσει που να πάμε…. Οι επιλογές που έχουμε δεν είναι και λίγες αλλά από τη κουβέντα φαίνεται πώς θέλουμε κάτι κοντινό και κοσμοπολίτικο. Πέφτει στο τραπέζι η ιδέα της Ερωτοσπηλιάς και αφού πολλοί παραδέχονται οτι δεν έχουν πάει, αποφασίζουμε να κατευθυνθούμε προς Πόρτο Ράφτη. Η απαλές μπλέ ρυτίδες σπάζουν στο πέρασμά μας και οι δροσερές σταγόνες θάλασσας σβήνουν στα πρόσωπά μας, και ώσπου να προλάβουμε να τελειώσουμε τα καφεδάκια μας μπαίνουμε στο Κόλπο του Ράφτη. Ακολουθούμε τη κρημνώδη ακτογραμμή και μένουμε εντυπωσιασμένοι από τους σχηματισμούς των βράχων… Σπηλίτσες μεγάλες και μικρές, άλλες ψηλά στο βράχο και άλλες βυθισμένες στη θάλασσα! Γλαρόνια και θαλασσοπούλια κουρνιάζουν στη δωρική όψη των γκρεμνών και βρίσκουν γαλήνη εκεί που εμείς βλέπουμε δέος! Ακολουθόντας την ακτογραμμή, φαίνεται πίσω από τα βράχια η Ερωτοσπηλιά. Προσεγγίζουμε σε ασφαλή απόσταση και ρίχνουμε την αγκυρούλα μας κοντά στον κολπίσκο!
Ότι και να περιγράψω για αυτή τη παραλία θα είναι περιττό. Είναι τόσο φημισμένη και τόσο διαδεδομένη που εκεί έξω υπάρχουν δεκάδες άρθρα να την εξυμνούν. Φιγουράρει για πολλά χρόνια στην κορυφή των καλύτερων παραλιών της Αττικής και όχι άδικα. Αποτελείτε από έναν κολπίσκο με βραχώδη κάλυψη και ψιλό βότσαλο μέσα και έξω από το νερό. Πάνω στην ακτή έχει μαγαζί για να συνοδεύεστε το μπάνιο σας με γεύση… Στα τελειώματα του κόλπου, υπάρχουν βράχια τα οποία πολλοί λουόμενοι χρησιμοποιούν σαν βατήρες για μακροβούτια. Εκεί που ο βράχος συναντά την άμμο, η αρμύρα έχει διαμορφώσει ένα μικρό κοίλωμα όπου τα ερωτευμένα ζευγαράκια κατέφευγαν για να ξεφύγουν από τα περίεργα βλέμματα. Αυτή η μικρή σπηλίτσα, είναι υπεύθυνη για την ονομασία της παραλίας. Από τη παραλία θα έχετε θέα τα μαγευτικά νησάκια του Πόρτο Ράφτη και τα γλυκά καϊκια που μπαινοβγαίνουν στα λιμανάκια του. Αν θέλετε να απολαύσετε την ακτή της σε ηρεμία θα πρέπει να την επισκεφθείτε ή νωρίς το πρωί ή άνοιξη και φθινόπωρο. Αν από την άλλη ζείτε για τη πολυκοσμία θα τη βρείτε εύκολα, καθώς η παραλία βουλιάζει από λουόμενους! Αν διαθέτετε δικό σας αμάξι θα φθάσετε σε λιγότερο από ώρα από την Αθήνα, αλλιώς πρέπει να χρησιμοποιήσετε τα ΚΤΕΛ με αφετηρία το Νομισματοκοπείο.
Όσο για εμάς, μετά από ένα μακρύ debate για το αν πρέπει να τολμήσουμε να δοκιμάσουμε τα δροσερά Μαγιάτικα νερά, κατεβάσαμε τη σκάλα μας και αρχίσαμε να βουτάμε από κάθε σημείο του σκάφους. Μετά, ήρθε η ώρα της χαλάρωσης…. Ψηθήκαμε κάτω από τον ήλιο πίνοντας τις παγωμένες μπύρες μας και μετά από ώρα ηλιοκαψίματος πήραμε το δρόμο της επιστροφής… Στη διαδρομή περάσαμε μέσα από το σμαραγδένιο Blue Laggon της Χαμολιάς. Τα νησιά και οι ύφαλοι της περιοχής σχηματίζουν μια ατάραχη λίμνη που μοιάζει να παγιδεύουν το τρικουάζ στα νερά τους… Δεν αντισταθήκαμε, δοκιμάσαμε τα νερά του και αυτό φάνηκε άκρως απαραίτητο για να ξεζαλιστούμε από τις μπύρες! Ταυτόχρονα, με τον ήλιο να κατεβαίνει νιώσαμε το δροσερό θρόισμα του δειλινού και αυτό μπορούσε να σημαίνει μόνο ένα πράγμα για εμάς! Ευκαιρία να ανοίξουμε τα πανάκια μας…! Σηκώσαμε τα άρμενά μας, σβήσαμε τη θορυβώδη μηχανή μας και μέσα στη γαλήνη του ηλιοβασιλέματος, χάθηκε η φιγούρα μας πίσω από τον ορίζοντα….
@east_attica_cruises